စပယ္ဦး

ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာေလးေတြ မတင္တာၾကာလို႕ တင္ေပးလိုက္တာပါ.. အားလံုးၾကိဳက္ၾကမယ္ထင္ပါတယ္ တဂိုးရဲ႕ ကဗ်ာေလးပါ.................

စပယ္ဦး (တဂိုး)

By Hsu Oo on Monday, December 23, 2013 at 2:03pm

ကေလးဘဝတုန္းက
ပဌမဆံုးခူးခဲ့ေသာ စပယ္ဦးတို႔ကို
သတိရေနပါေသးသည္။

ကၽြန္ေတာ္သည္
ေနျခည္ကိုလည္း ခ်စ္ခဲ့ဘူးပါၿပီ။
ေကာင္းကင္ကိုလည္း ခင္ခဲ့ဘူးပါၿပီ။
ေျမႀကီးကိုလည္း မက္ခဲ့ဘူးပါၿပီ။
သန္းေခါင္ခ်ိန္စီးဆင္းေသာ
ျမစ္ေရသံလြမ္းခ်င္းကိုလည္း

ၾကားခဲ့ဘူးပါၿပီ။
မိုးကုန္စေနဝင္ခ်ိန္
တိမ္ေတာက္သည္ကိုလည္း
ျမင္ခဲ့ဘူးပါၿပီ။
သို႔ေသာ္လည္း ကေလးဘဝတုန္းက
ပဌမဆံုးခူးခဲ့ေသာ စပယ္ဦးတို႔ကိုကား
သတိရဆဲပင္ျဖစ္ပါ၏။

ကၽြန္ေတာ့္ဘဝတြင္
အမ်ိဳးမ်ိဳးေပ်ာ္ခဲ့ဘူးပါၿပီ။
ပြဲေတာ္ညမ်ားတြင္
ပြဲသြားမ်ားႏွင့္ေရာ၍
ရယ္ေမာခဲ့ဘူးပါၿပီ။
မိုးေစြေသာနံနက္ခင္းတို႔တြင္
ညည္းခ်င္းကို ဆိုခဲ့ဘူးပါၿပီ။
ခ်စ္သူလက္ျဖင့္သီကုန္ေသာ
ခေရကံုးတို႔ကို ဆြဲဆင္ခဲ့ဘူးပါၿပီ။
သို႔ေသာ္လည္း ကေလးဘဝတုန္းက
ပဌမဆံုးခူးခဲ့ေသာ စပယ္ဦးတို႔ကား
သတိရဆဲပင္ျဖစ္ပါ၏။   ။

တဂိုး
(မင္းသုဝဏ္ ဘာသာျပန္သည္။)
တဂိုး၏ ခံစားရမႈစာမ်ား (၁၉၆၈) မွ

The First Jasmines

Ah, these jasmines, these white jasmines!
I seem to remember the first day when I filled my hands withthese jasmines, these white jasmines.
I have loved the sunlight, the sky and the green earth;
I have heard the liquid murmur of the river thorough thedarkness of midnight;
Autumn sunsets have come to me at the bend of a road in thelonely waste, like a bride raising her veil to accept her lover.
Yet my memory is still sweet with the first white jasminesthat I held in my hands when I was a child.
Many a glad day has come in my life, and I have laughed withmerrymakers on festival nights.
On grey mornings of rain I have crooned many an idle song.
I have worn round my neck the evening wreath of bakulas wovenby the hand of love.
Yet my heart is sweet with the memory of the first freshjasmines that filled my hands when I was a child.

Rabindranath Tagore